Het klooster werd aangeslagen in 1798. Later, in 1810 kwam het sterk vervallen complex terug in handen van de zusters van het klooster en werd het in 1863-1868 volledig herbouwd. 

Het gebouw, een hoekcomplex, bestaat uit 2 U-vormig ingeplante kloostervleugels, die zich situeren rond een binnentuin met in het noordoosten aansluitend een kapel. 

De kapel bestaat uit 4 traveeën onder leien zadeldak, waarvan de gevels zijn gebouwd in baksteen ( en plaatselijk o.a. zandsteen en gesinterde baksteen  ) op arduinen plint. 

In de gevel bevinden zich ook heiligenbeelden en markeringen  door brede lisenen met de vier evangelisten.  

Het interieur van de kapel wordt getypeerd door  de aanwezigheid van een kruisribgewelf met geprofileerde gordelbogen, geprofileerde kroonlijst en rondboogvensters. 

Verder is er nog een 17e eeuws O-L-Vrouwebeeld aanwezig alsook een neogotisch altaar en communiebank.